Home

Demyelinisering

Demyelinisering is het verlies of beschadiging van myeline, de isolerende laag rond zenuwvezels die de snelheid en efficiëntie van zenuwsignalen bepaalt. Myelinestof bevindt zich zowel in het centrale zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg), waar oligodendrocyten de myelinose vormen, als in het perifere zenuwstelsel, waar Schwann-cellen betrokken zijn. Wanneer myeline beschadigt raakt, kunnen zenuwsignalen vertraagd of geblokkeerd worden, wat leidt tot functionele stoornissen.

De oorzaken zijn gevarieerd. Een belangrijke groep vormen auto-immuunprocessen, zoals bij multiple sclerosis (MS), waarbij het

De schade aan myeline kan leiden tot uiteenlopende symptomen die afhangen van de getroffen locatie. Mogelijke

Diagnose omvat vaak beeldvorming met MRI, waarmee demyelinisering lesies in het CNS kan aantonen. Aanvullend kunnen

Behandeling is afhankelijk van de oorzaak. MS bijvoorbeeld wordt behandeld met ziekte-modificerende therapieën om herhalingen te

afweersysteem
myeline
in
het
centrale
zenuwstelsel
aanvalt.
Andere
voorbeelden
zijn
Guillain-Barré-syndroom
(perifeer
demyeliniseren),
acute
disseminated
encephalomyelitis,
en
osmotische
of
andere
letsels
zoals
central
pontine
myelinolyse.
Ook
metabolische
aandoeningen
(bijvoorbeeld
vitamine
B12-tekort),
infecties,
toxische
stoffen
en
sommige
erfelijke
leuko-encefalopathieën
kunnen
demyelinisering
veroorzaken.
klachten
zijn
sensorische
veranderingen,
spierzwakte,
moeite
met
lopen,
visuele
problemen,
coördinatieproblemen
en
chronische
vermoeidheid.
Bij
sommige
aandoeningen
flares
en
perioden
van
herstel
afgewisseld
met
progressie.
lumbaalpunctie
met
analyse
van
het
hersenmerg
(CSF),
elektrodiagnostiek
en
bloedonderzoek
nodig
zijn
om
andere
oorzaken
uit
te
sluiten
en
de
onderliggende
aandoening
vast
te
stellen.
verminderen,
en
met
kortdurende
corticosteroïden
bij
acute
aanvallen;
revalidatie
en
symptoombehandeling
spelen
een
belangrijke
rol.
Prognose
varieert
sterk
per
aandoening
en
individuele
factoren.