CO2retentie

CO2retentie, ook wel hypercapnie genoemd, is een toestand waarbij kooldioxide (CO2) in het bloed hoger blijft dan normaal doordat de longen onvoldoende CO2 kunnen verwijderen. Het ontstaat wanneer de ademhaling niet snel genoeg of niet diep genoeg is om het CO2 af te voeren. Hypercapnie kan acuut optreden of chronisch aanwezig zijn, waarbij bij chronische gevallen de nieren extra bicarbonaat opnemen om de zuurgraad enigszins te compenseren.

Oorzaken en risicofactoren zijn uiteenlopend. Ze omvatten aandoeningen van de longen zoals COPD, longaandoeningen met beperkte ventilatie en longontsteking, maar ook restrictieve longziekten, obesitas-hypoventilatiesyndroom, neuromusculaire aandoeningen en borstwanddeformiteiten. Medicatieveiligheid speelt een rol, bijvoorbeeld bij sedatie of anesthesie die de ademhaling remt. Problemen met ventilatie tijdens operaties of in de intensive care kunnen eveneens leiden tot CO2retentie.

Symptomen variëren met de ernst en kunnen hoofdpijn, verwarring, sufheid, kortademigheid en snelle hartslag zijn. Bij ernstig high CO2 kan somberheid, stuipen of bewustzijnsverlies optreden. Chronische hypercapnie kan gepaard gaan met milde ademnood en verhoogde bloeddruk.

Diagnose gebeurt meestal via een ademgasbepaling (arteriële bloedgasanalyse) die verhoogd PaCO2 laat zien, vaak gepaard gaand met een veranderde zuurgraad. Bij chronische hypercapnie kan het natriumbicarbonaat verhoogd zijn als compensatie.

Behandeling richt zich op het verbeteren van de ademhaling en het behandelen van de onderliggende oorzaak. Dit kan bestaan uit ademhalingsondersteuning zoals (niet-invasieve) beademing, medicatie voor onderliggende longziekte, zuurstoftoediening waarbij de CO2-retentie niet verergerd wordt, en maatregelen zoals longrevalidatie, gewichtsbeheersing en behandeling van complicaties. Preventie omvat nauwkeurige ademhalingsbewaking bij risicopatiënten en passende ventilatiestrategieën tijdens medische procedures.