Home

ademhalingsondersteuning

Ademhalingsondersteuning is een verzameling van medische interventies die de ademhaling helpen bij mensen die hier zelf niet optimaal toe in staat zijn. Het doel is om de ademhalingsarbeid te verlichten, de zuurstofvoorziening te verbeteren en kooldioxide uit het bloed te verwijderen, zodat vitale organen voldoende zuurstof krijgen.

Er zijn twee hoofdvormen: niet-invasieve en invasieve ademhalingsondersteuning. Niet-invasieve ademhalingsondersteuning omvat zuurstoftherapie via een neuscanule of

Invasieve ademhalingsondersteuning vereist meestal een beademingsapparaat via een ademweg: endotracheale intubatie of een tracheostomie. Hierbij wordt

De keuzes voor ademhalingsondersteuning worden gemaakt door medische professionals op basis van klinische beoordeling, bloedgassen, beeldvorming

gezichtsmasker
en
twee
vormen
van
positieve
drukbeademing
zonder
intubatie:
non-invasieve
beademing
(NIV)
met
CPAP
of
BiPAP.
Deze
methoden
worden
toegepast
bij
aandoeningen
zoals
COPD-exacerbaties,
hartfalen
en
bepaalde
acute
ademhalingsstoornissen,
met
als
voordeel
dat
een
endotracheale
intubatie
mogelijk
kan
worden
voorkomen.
Nadelen
zijn
onder
meer
ongemak,
huidbeschadiging
door
maskers
en
risico
op
verslikken
of
aspiratie.
mechanische
ventilatie
ingezet,
vaak
in
ziekenhuizen,
bij
ernstige
ademhalingsfalen,
coma
of
onvermogen
om
de
luchtweg
te
beschermen.
Mogelijke
complicaties
zijn
longontsteking,
barotrauma
en
ventilatorafhankelijkheid.
en
de
ernst
van
de
ademhalingsstoornis.
Toezicht
en
ondersteuning
omvatten
continu
monitoring,
fysiologische
balans
en
afbouw
of
afbouwen
van
de
ondersteuning
naargelang
herstel.