onvermogen
Onvermogen is een Nederlands begrip dat verwijst naar het ontbreken van vermogen of bekwaamheid om een handeling uit te voeren, een functie te vervullen of een doel te bereiken. Het impliceert een toestand van onmacht, tijdelijk of permanent, en kan op meerdere vlakken voorkomen. Het woord is afgeleid van vermogen (de capaciteit of kracht) met voorvoegsel on-, dat ontkenning aanduidt.
In medische en psychologische contexten wordt onvermogen gebruikt voor zowel fysieke als mentale beperkingen. Het kan
In het juridisch kader kan onvermogen slaan op handelingsonbekwaamheid: iemand is dan niet in staat rechtsgeldige
In economische of financiële zin kan onvermogen duiden op het ontbreken van vermogen om aan verplichtingen
Samenvattend is onvermogen een brede term die afhangt van context en domein, variërend van persoonlijke capaciteitsproblemen