zeggingskracht

Zeggingskracht is een term uit de communicatiewetenschap en het dagelijks taalgebruik die verwijst naar de invloed die iemand uitoefent op wat anderen horen, geloven en doen op basis van wat diegene zegt. Het gaat om de kracht van uitspraken om draagvlak, richting of handelen teweeg te brengen, los van formele macht. Zeggingskracht ontstaat door een combinatie van geloofwaardigheid (kennis, betrouwbaarheid), gezag of autoriteit, reputatie, en de wijze waarop de boodschap wordt gebracht (helderheid, toon, timing) en de relatie met de luisteraar.

Factoren die zeggingskracht vergroten zijn expertise, consistentie tussen woorden en daden, transparantie, empathie richting het publiek, en effectieve non-verbale signalen. Ook de context en het doel van de communicatie spelen een rol: instructie aan een team, overtuigen van een publiek, of onderhandelen met tegenstanders kunnen elk een andere manier vragen van draagvlak en retoriek.

Zeggingskracht staat in interactie met, maar is niet identiek aan, gezag en macht. Gezag kan formeel of informeel zijn en is bredere maatschappelijke of organisatorische legitimiteit; zeggingskracht verwijst meer naar de impact van wat iemand zegt in een concrete situatie. Zeggingskracht kan worden versterkt of ondermijnd door consequent gedrag, reputatie en de mate waarin de boodschap aansluit bij waarden van de ontvanger.

Omdat zeggingskracht sterk contextafhankelijk is, wordt zij meestal beoordeeld op uitkomsten zoals gehoorzaamheid, acceptatie of bereidheid tot dialoog, eerder dan via een vaste maatstaf.