Home

wervelstroomverliezen

Wervelstroomverliezen is een verzamelterm voor vermindering of verlies van bloedstroom in de wervelslagaders (arteriae vertebrales) en het vertebrobasilaire systeem, wat de perfusie van de hersenstam en posterior hersendelen kan verminderen.

Anatomie: twee wervelslagaders ontspringen uit de subclavia’s en komen samen tot de basilaire slagader, die de

Oorzaken zijn onder meer atherosclerose met stenose, dissection, compressie door cervicale aandoeningen zoals spondylose, vasospasme, vasculitis

Klinische presentatie omvat symptomen van de posterior circulatie: duizeligheid en vertigo, ataxie, dubbelzien, dysartrie, gevoelsstoornissen of

Diagnostiek geschikt: duplex ultrasound van halsvaten, transcraniële Doppler, CT- of MR-angiografie, en eventueel digitale subtractie-angiografie; evaluatie

Behandeling richt zich op oorzaak en risicofactoren: antiplatelet therapie of, afhankelijk van etiologie, anticoagulatie; statinen; controle

Prognose hangt af van oorzaak en tijdige behandeling; vertebrobasilaire aandoeningen verhogen het risico op beroerte maar

hersenstam,
het
cerebellum
en
de
occipitale
cortex
voedt.
Verlies
van
wervelstroom
kan
de
bloedtoevoer
naar
deze
gebieden
beperken.
en
zeldzame
anatomische
variaties
of
embolie.
Vaak
bestaat
een
combinatie
van
factoren.
tijdelijke
TIAs;
klachten
kunnen
verergeren
bij
hoofdbeweging
of
bloeddrukdalingen.
Klinisch
beeld
kan
naast
neurologische
tekenen
ook
orthostatische
symptomen
tonen.
van
cardiovasculair
risico
en
neurologisch
functioneren
is
aanbevolen.
van
bloeddruk
en
lipiden;
revascularisatie
bij
significante
stenose
of
dissectie;
rehabilitatie
voor
neurologische
functies.
kunnen
bij
adequate
therapie
schade
beperken.
Terminologie:
literatuur
spreekt
vaker
van
vertebrobasilaire
insufficiëntie
of
vertebrale
arteriestenose;
wervelstroomverliezen
is
een
beschrijvende
term.