voorwegstrooien

Voorwegstrooien is een vorm van winteronderhoud van het wegennet. Bij deze preventieve maatregel verspreiden wegbeheerders zoutmiddelen en soms grit op het wegdek voordat ijs of sneeuw zich echt hecht. Het doel is ijsvorming te voorkomen of te verminderen en zo de verkeersveiligheid en doorstroming te behouden.

Uitvoering en betrokkenen: Het wordt uitgevoerd door gemeenten, provincies en Rijkswaterstaat, afhankelijk van de aard van de weg en het beheersgebied. Toepassing vindt plaats op basis van weersverwachtingen, temperatuur, kans op vorst en verkeersdrukte. De middelen kunnen bestaan uit droog strooien (zout en grit) en nat strooien of brine (zoutoplossing), waarmee een vochtdoorlatende film ontstaat.

Materialen en varianten: Het meest gebruikte middel is natriumchloride (keukenzout) in verschillende korrelgroottes, vaak aangevuld met grit voor extra traction. Bij lagere temperaturen of intensievere vorst wordt ook calciumchloride toegepast. Brine-methoden gebruiken zoutsamenstellingen als voorbehandeling, die sneller in het wegdek doordringen.

Effecten en milieu-impact: Voorwegstrooien kan de vorming van ijs vertragen of voorkomen en zo de toestand op wegen verbeteren. Nadelen zijn onder meer corrosie aan voertuigen en infrastructuur, schade aan omliggende vegetatie en mogelijke ecologische en waterkwaliteitsproblemen door zoutafvoer. Kosten en milieuregels spelen een rol bij afweging.

Beleid en varianten: Veel wegbeheerders combineren voorwegstrooien met regulier strooien tijdens sneeuwval en met verkeersadviezen. De effectiviteit hangt af van temperatuur, vochtigheid en vorstkansen; bij zware sneeuwval kan strooien minder effectief zijn.