sneeuwval

Sneeuwval is het verschijnsel waarbij sneeuw uit de wolken naar de aarde valt in de vorm van vaste ijskristallen. Sneeuw ontstaat wanneer waterdamp in koude lucht bevriest rond ijskristallen en zo sneeuwvlokken vormen die naar beneden dwarrelen. De meeste sneeuw valt wanneer de temperatuur nabij het aardoppervlak onder nul graden Celsius ligt, al kan sneeuw voorkomen bij iets hogere of wisselende temperaturen afhankelijk van de temperatuurlaag boven de grond en de vochtigheid.

De intensiteit van sneeuwval wordt vaak uitgedrukt in termen van sneeuwvalhoeveelheid of sneeuwwaterequivalent (SWE). Het SWE geeft aan hoeveel water er in de sneeuw zit als deze zou smelten. Daarnaast wordt soms gesproken van sneeuwdiepte (de op de grond resterende sneeuwlaag) en van de grootte en structuur van de vlokken, wat invloed heeft op de drijfkracht en de opbouw van sneeuwlagen.

Regionale variatie is significant: in gematigde klimaten komen sneeuwbuien vooral in de winter voor, terwijl Sommige regio’s vaker te maken hebben met aanhoudende sneeuwval dan andere. De balans tussen temperatuur, vochtigheid en wind bepaalt of sneeuw slechts tijdelijk blijft liggen of leidt tot een blijvende sneeuwdek.

Forecast en impact: moderne weersverwachtingen gebruiken radar, satellieten en numerieke modellen om sneeuwval te voorspellen op korte termijn. Sneeuwval kan leiden tot gladde verkeerswegen, verstoorde vervoer- en bedrijfsvoering, en verhoogde kans op ongevallen. Beleidsmakers en hulpdiensten richten zich op sneeuwruimen, strooien van zout of andere middelen en het informeren van het publiek over veiligheidsmaatregelen.

---