verkeersdrukte

Verkeersdrukte is het verschijnsel waarbij de verkeersstroom trager verloopt dan gewenst, meestal doordat de aanwezige infrastructuur de vraag niet volledig kan afhandelen. In veel landen, waaronder Nederland, verwijst het begrip naar periodes waarin files ontstaan of de reistijden significant toenemen. Verkeersdrukte kan plaatsvinden op autosnelwegen, provinciale wegen en stedelijke straten.

Oorzaken zijn onder andere een hoge verkeersintensiteit, ongevallen, incidenten, wegwerkzaamheden en slecht weer. Ook knelpunten in infrastructuur, zoals knijppunten of onvoldoende capaciteit bij kruisingen, dragen bij. Daarnaast spelen factoren zoals evenementen, toeristische seizoenen en een stijgende bevolking en economische activiteit een rol.

Verkeersdrukte wordt gemeten met behulp van reistijd, gemiddelde snelheid en congestiepercentages. Metingen komen van wegbeheerders, verkeerscentrales en derden via sensoren, camera’s en probes. Indicatoren geven aan hoe lang reizigers extra tijd verliezen en waar knelpunten liggen. In Nederland worden cijfers gerapporteerd door instanties als Rijkswaterstaat en de ANWB.

De effecten van verkeersdrukte zijn omvangrijk: tijdverlies voor reizigers en bedrijven, verhoging van brandstofverbruik en CO2-uitstoot, en mogelijk verslechterde luchtkwaliteit en verkeersveiligheid door toename van stop-and-go-situaties.

Beleidsmaatregelen richten zich op verkleinen van de piekbelasting en verhoging van de mobiliteitskwaliteit. Voorbeelden zijn infrastructuuruitbreiding en onderhoud, slimme verkeersregelinstallaties, dynamisch verkeersmanagement en betere informatievoorziening. Daarnaast worden beleidstools ingezet om reizigers te stimuleren openbaar vervoer, fietsen en carpoolen, en om werktijden te spreiden.