voetbeten

Voetbeten is een Nederlandse term voor beten of steken die de voeten en enkels treffen. Ze worden het vaakst veroorzaakt door arthropoden zoals muggen, vlooien, bedwantsen, teken of stekende fly’s, die de onbedekte huid van de voeten bereiken tijdens wandelen zonder schoenen, in open schoeisel of bij het slapen in een besmette omgeving. Beten zijn doorgaans jeukend en kunnen verschijnen als kleine rode bultjes, soms met een blaar. Het patroon en de locatie (vaak op de bovenkant, zijkanten, enkels of tussen de tenen) kan helpen bij het herkennen van het type insect, maar de diagnose is meestal klinisch.

Symptomen en oorzaak worden meestal door de visuele inspectie en de blootstelling aan een besmette bron vastgesteld. Bijkomende verschijnselen zijn jeuk, lokaal gezwollenheid, branderig gevoel of een tijdelijke huidreactie. In zeldzame gevallen kunnen mensen heftiger reageren, bijvoorbeeld met uitgebreide zwelling of koorts.

Behandeling richt zich op het verlichten van jeuk en het voorkomen van infectie. Reinig het gebied met water en zeep, gebruik een koude kompres en vermijd krabben. OTC-topische corticosteroïden of orale antihistaminica kunnen jeuk verminderen. Bij pijn kunnen paracetamol of NSAID’s worden toegepast, indien geschikt. Raadpleeg een arts bij toenemende zwelling, tekenen van infectie of een allergische reactie zoals zwelling van lippen of keel.

Preventie omvat het gebruik van insectenwerend middel op blootliggende huid (volg de instructies), het dragen van sokken en dichte schoenen bij buitenactiviteiten en het voorkomen van contact met plekken waar plaagdieren huizen. Voor bedwantsen geldt grondige reiniging, wassen van kleding en beddengoed, en matrashoezels om herbesmetting te voorkomen; reisadviezen en opruiming van stapels rommel kunnen helpen.

Wanneer medische hulp te zoeken is: bij ernstige allergische reacties, tekenen van infectie, koorts of verspreide roodheid, of bij grote aantallen beten.