vloeistanden

Vloeistoffen vormen een van de drie fundamentele toestanden van materie, naast vaste stoffen en gassen. Ze hebben een bepaald volume maar geen vaste vorm: ze nemen de vorm aan van hun container en kunnen vloeien onder invloed van krachten. De moleculen in een vloeistof zitten dichter opeengepakt dan in een gas, waardoor vloeistoffen stabiliseren op een bepaalde dichtheid en moeilijker samen te drukken zijn.

Belangrijke kenmerken zijn vloeibaarheid en het vermogen om van vorm te veranderen. Vloeistoffen bezitten oppervlaktespanning, waardoor druppels en bellen ontstaan, en ze vertonen viscositeit, wat aangeeft hoe stroperig een vloeistof is. De dichtheid varieert met temperatuur en samenstelling, wat invloed heeft op drijven en mengen. Sommige vloeistoffen mengen zich met elkaar (miscibel), terwijl andere dat niet doen (immiscibel). Diffusie beschrijft hoe moleculen zich door een vloeistof verspreiden.

Op moleculair niveau hangen de eigenschappen van vloeistoffen samen met intermoleculaire krachten en polariteit. Polarisatie bepaalt bijvoorbeeld of een stof goed oplost in water of juist in olie. Vloeistoffen ondergaan bij verhitting of drukverandering faseovergangen, zoals smelten en verdampen, en de kook- en smeltpunten geven aan bij welke temperaturen deze overgangen plaatsvinden onder een gegeven druk.

Toepassingen van vloeistoffen zijn onder meer transport en opslag van dranken en brandstoffen, gebruik als oplosmiddel in chemische processen, en als medium in medische en laboratoriumtoepassingen. Veiligheid en milieuaspecten zijn essentieel: sommige vloeistoffen zijn giftig, brandbaar of milieubelastend en vereisen passende opslag, hantering en verwijdering.