vloeien

Vloeien is een Nederlands werkwoord met de kernbetekenis dat een vloeistof zich verplaatst en continu stroomt. Het kan letterlijk slaan op water, olie of andere vloeistoffen die door een kanaal of opening bewegen, maar ook figuurlijk worden zaken als tijd, emoties of informatie beschreven als vloeien of doorstromen. In de basis wordt het meestal intransitief gebruikt, waarbij het onderwerp zelf in beweging is: Het water vloeit door de rivierbedding. Het bloed vloeide uit de wond.

Vervoeging en vormen: infinitief vloeien; tegenwoordige tijd ik vloei, jij vloeit, hij vloeit; wij vloeien; jullie vloeien; zij vloeien. Verleden tijd vloeide (en vloeiden in meervoud). Voltooid deelwoord gevloeid. Aan verwante termen liggen voorwerpen en eigenschappen als vloeistof (een stof die vloeibaar is) en vloeibaar (de eigenschap van vloeien). Inheden als een vloeitijd of de vloeibaarheidsgraad zijn minder gangbaar, maar de basisbetekenis blijft gericht op beweging van een vloeistof.

Etymologie en verwantschap: het woord vloeien stamt uit het Oudnederlands en is verwant aan vergelijkbare Germaanse woorden, zoals Duits fließen en Engels flow. De kern is een beweging van een vloeistof van oorsprong naar beneden of naar een lager gelegen gebied, wat zowel letterlijk als figuurlijk de basisgedachte van doorstroming uitdrukt.

Toepassingsvelden: in de natuurwetenschappen en techniek komt het begrip veelvuldig voor in beschrijvingen van stroming van vloeistoffen en gasvormige systemen. in de dagelijkse taal wordt vaak gesproken van vloeiende bewegingen of vloeiende spraak, waarmee snelheid en soepelheid worden aangeduid. De term blijft thus breed inzetbaar en neutraal in zowel letterlijke als figuurlijke zin.