brandbaar

Brandbaar is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat aangeeft dat een stof of materiaal zich onder normale omstandigheden gemakkelijk kan ontbranden en verbrand. Het begrip wordt gebruikt in veiligheids- en regelgeving, maar ook in alledaagse discussies over opslag en transport. Synoniemen zijn ontvlambaar of vlambaar, hoewel het gebruik per context kan verschillen.

In de Europese Unie wordt brandbaarheid vastgesteld volgens de CLP-verordening voor classificatie en etikettering. Op etiketten en veiligheidsinformatiebladen verschijnt vaak het woord brandbaar samen met het vlam-pictogram. Er zijn aparte categorieën zoals brandbare vloeistoffen, brandbare gassen en brandbare vaste stoffen. De aanduiding helpt bij het kiezen van juiste opslag- en hanteringsmaatregelen en bij het informeren van werknemers en consumenten.

Hantering en opslag

- Brandbare stoffen vormen een potentieel brand- en explosiegevaar bij blootstelling aan vonken, open vuur of hoge temperaturen.

- Bewaar ze in goed afsluitbare, passende containers, in koel en goed geventileerd materiaalopslagruimten, gescheiden van oxidatoren en andere reactive stoffen.

- Houd vonk- en ontstekingsbronnen buiten bereik van brandbare stoffen; gebruik niet-ontvlambare gereedschappen en aardingsmaatregelen om statische elektriciteit te voorkomen.

- Draag indien nodig passende persoonlijke beschermingsmiddelen en volg de aanwijzingen uit het veiligheidsinformatieblad.

Voorbeelden van brandbare stoffen zijn ethanol, aceton en tolueen (vloeistoffen); benzine; brandbare gassen zoals propaan en butaan. Het woord brandbaar is daarmee een belangrijk element in de veiligheidscommunicatie rondom materialen en hun opslag, transport en gebruik. Zie ook: ontvlambare materialen, veiligheid en CLP-regelgeving.