verkeerskunde

Verkeerskunde is een vakgebied binnen de transportkunde en civiele techniek dat zich bezighoudt met de studie van verkeer en mobiliteit. Het omvat het plannen, ontwerpen, beheren en evalueren van verkeerssystemen met als doel veiligheid, doorstroming en duurzaamheid te verbeteren. Het vakgebied houdt rekening met alle vervoerswijzen, waaronder auto, fiets, openbaar vervoer en lopen, en met hun onderlinge interacties in stedelijke en landelijke omgevingen.

Onderzoek en praktijk in de verkeerskunde richten zich op verkeersstromen, capaciteit, congestie en verkeersveiligheid. Het bestudeert menselijk gedrag, voertuigprestaties en infrastructuureffecten en werkt aan beleidsinstrumenten zoals snelheidsbeheer, kruispuntontwerp en multimodale verbindingen. Ook draagt het bij aan verkeersveiligheidsanalyses, hinderbeoordelingen en ruimtelijke planning.

Methoden omvatten dataverzameling, empirische analyses en verkeersmodellen op macroniveau, mesoniveau en microniveau, evenals simulaties met computerprogramma’s. Praktische toepassingen zijn onder meer het ontwerpen van kruispunten, het verbeteren van doorstroom bij verkeerslichten, aanpassingen aan wegen en fietsinfrastructuur, en het uitvoeren van impactstudies voor ruimtelijke plannen.

Opleiding en beroep: in Nederland en andere Nederlandstalige gebieden is verkeerskunde vaak onderdeel van civiele techniek of transportkunde aan universiteiten en hogescholen. Professioneel werk vereist kennis van regelgeving, kwaliteits- en veiligheidsnormen, en samenwerking met stedelijke planning, openbaar vervoer en wegbeheer. De relevantie van verkeerskunde groeit door toenemende verstedelijking, klimaatdoelstellingen en de verschuiving naar multimodaal en veilig vervoer.