vergunningbreuk

Vergunningbreuk is het feit van het niet naleven van de verplichtingen die voortvloeien uit een verleende vergunning, of het verrichten van handelingen waarvoor geen vergunning is vereist. Het kan gaan om het overtreden van de voorwaarden van een vergunning of om het uitvoeren van activiteiten zonder de benodigde vergunning.

Voorbeelden van vergunningbreuk zijn: bouwen of aanpassen vóór of zonder de vereiste bouwvergunning, afwijken van de toegestane activiteiten of milieueisen onder een omgevingsvergunning, en het exploiteren van een bedrijf of evenement in strijd met een verleende vergunning. Ook het niet naleven van voorschriften of controles die aan een vergunning zijn verbonden, kan als vergunningbreuk worden beschouwd.

Het juridische kader voor vergunningbreuk verschilt per soort vergunning. In Nederland spelen vaak de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) en de Omgevingswet een rol bij omgevingsvergunningen, terwijl andere vergunningen (bijvoorbeeld op het gebied van horeca, milieu of bouw) via specifieke wetten en regelingen worden gehandhaafd. De handhaving gebeurt meestal door gemeenten of omgevingsdiensten. Bij een vergunningbreuk kunnen bestuurlijke maatregelen volgen, zoals een last onder dwangsom, een tijdelijke of definitieve sluiting, of de intrekking van de vergunning. In ernstigere gevallen kan strafrechtelijke vervolging of een bestuurlijke boete aan de orde komen.

Samengevat is vergunningbreuk een verzamelterm voor overtredingen van de voorwaarden of het ontbreken van de vereiste vergunning, met uiteenlopende bestuurlijke of strafrechtelijke gevolgen afhankelijk van de context en ernst.