vergetelheid

Vergetelheid is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar vergeetachtigheid of het ontbreken van geheugen op een bepaald moment. Het kan zowel een alledaagse, lichte vorm van geheugenverlies beschrijven als een meer algemene toestand waarbij herinneringen ontbreken of uitblijven. In medische en psychologische contexten wordt het woord soms gebruikt als synoniem voor geheugenverlies, al wordt voor klinische afdelingen vaker specifieker gesproken van amnesie of geheugenstoornissen.

Etymologisch is vergetelheid afgeleid van het werkwoord vergeten, met het achtervoegsel -heid dat een abstracte toestand aanduidt. Het woord behoort tot een familie van Nederlandse begrippen zoals vergulden of vergeetachtigheid, die allen te maken hebben met het fenomeen van niet meer herinneren of vergeten raken.

Gebruikscontexten variëren. In het dagelijks taalgebruik duidt vergetelheid op kleine, onschuldige lapses, zoals het vergeten van een afspraak of een naam. In oudere personen kan het verwijzen naar geheugenachteruitgang die gepaard gaat met veroudering, terwijl in klinische literatuur vaker sprake is van geheugenverlies of amnesie. In literaire en filosofische zin kan vergetelheid een thema zijn dat verwijst naar vergeten worden, verdwijning uit de geschiedenis of de toestand van een toekomstige vergetenheid.

Zie ook gegeneraliseerde termen gerelateerd aan geheugen, zoals geheugen, vergeetachtigheid, vergetelheid en amnesie. Vergetelheid blijft een veelgebruikt, neutraal woord in zowel alledaagse taal als in vakgebieden die geheugen en cognitieve functies beschrijven.