touwen

Touwen zijn flexibele, lange bundels vezels die zijn gedraaid of geweven tot één sterke streng. Ze zijn bedoeld om kracht over te brengen, ladingen te zekeren en materialen te tillen, trekken of positioneren. In scheepvaart, constructie, klim- en reddingswerk en tal van industriële toepassingen komen touwen veelvuldig voor.

De meeste touwen bestaan uit vezels die tot strengen worden samengevoegd en vervolgens worden gedraaid (gedraaid touw) of uit vezels die rondom een kern zijn geweven (kernmantel touw). Kernmantel touwen zijn gebruikelijk in klimmen en redding. Touwen komen in natuurlijke materialen (hennep, sisal, katoen) en synthetische materialen (nylon, polyester, polypropyleen).

Eigenschappen zoals treksterkte, rek, slijtvastheid en bestendigheid tegen water en verwering hangen af van materiaal en constructie. Nylon biedt hoge treksterkte en veerkracht; polyester is UV- en slijtvaster; polypropyleen drijft en is licht maar doorgaans minder sterk. Touwen worden volgens internationale normen getest en geclassificeerd op diameter, breeksterkte en werkbelasting.

Toepassingen omvatten ladingzekering, hijsen en bevestigen, tuigage bij scheepvaart, klimmen en redding en diverse industriële toepassingen. Regelmatige inspectie is essentieel: tekenen van scheuren, kernbeschadiging of verontreiniging vereisen vervanging. Bewaar touwen droog, uit direct zonlicht en weg van chemicaliën; vermijd scherpe randen. Veroudering en blootstelling aan schokken kunnen de sterkte verminderen, dus touwen hebben vaak een vervangingsinterval.

Historisch werden touwen voornamelijk van natuurlijke vezels gemaakt, zoals hennep en sisal. Met de opkomst van synthetische vezels kwamen sterkere en duurzamere touwen beschikbaar, wat vooral in de scheepvaart, industrie en klimwezen wijdverspreid raakte.