Home

werkbelasting

Werkbelasting is de totale belasting die een werknemer ervaart door zijn of haar werkzaamheden. Hierbij gaat het niet alleen om de hoeveelheid werk, maar ook om de intensiteit en aard van de eisen die het werk aan iemand stelt. In de Nederlandse vak- en arbeidspsychologie wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende dimensies van werkbelasting, waaronder fysieke, cognitieve en emotionele eisen, alsook de organisatorische context waarin het werk plaatsvindt.

De belangrijkste dimensies zijn: kwantitatieve werkbelasting (het volume van taken, tempo van werken en deadlines); kwalitatieve

In Nederland maakt werkbelasting deel uit van de Risico-inventarisatie en -Evaluatie (RI&E) onder de Arbeidsomstandighedenwet (Arbowet).

Een langdurig hoog niveau van werkbelasting kan leiden tot stress, burn-out, fysieke klachten, verzuim en verminderde

Zie ook: werkdruk, arbeidsbelasting, arbo-wetgeving.

werkbelasting
(taakcomplexiteit,
concentratie-eisen
en
storingen);
fysieke
belasting
(lichamelijke
inspanning,
houding
en
repetitieve
bewegingen);
cognitieve
belasting
(werkgeheugen,
besluitvorming
en
multitasking);
en
emotionele
belasting
(empathie
en
klantencontact).
Organisatorische
factoren
zoals
werkdruk,
planning,
autonomie,
sociale
ondersteuning
en
pauzes
beïnvloeden
eveneens
de
ervaren
belasting.
Werkgevers
beoordelen
de
belastingsfactoren
en
nemen
maatregelen
om
risico's
te
beperken,
bijvoorbeeld
door
taakontwerp,
pauzes,
betere
hulpmiddelen,
training
en
aanpassing
van
werkroosters.
Doel
is
een
gezonde
werkpraktijk
en
een
verlaagd
verzuim
en
ongevalrisico.
arbeidsproductiviteit.
Door
tijdige
signalering
en
gerichte
interventies
kan
de
belasting
beter
worden
beheerst
en
de
welvaart
en
prestaties
op
de
werkvloer
verbeteren.