schokken

Schokken is een Nederlands werkwoord met meerdere verwante betekenissen. In de meest algemene zin betekent het ‘een plotselinge beweging veroorzaken die iets of iemand laat schudden of uit evenwicht brengen’, en kan het ook verwijzen naar het ondervinden van een plotselinge, vaak onaangename indruk. Het woord is afgeleid van het zelfstandig naamwoord schok (een schakel of impact) met de gebruikelijke achtervoegsels voor werkwoorden. Cognaten bestaan in andere Germaanse talen, zoals het Engelse shock en het Duitse Schock.

Als zelfstandig naamwoord wordt schok gebruikt voor een plotselinge, korte beweging of impact, bijvoorbeeld bij een aardbeving of een botsing. Meervoudelijk kan men spreken van schokken: “De aardbeving veroorzaakte hevige schokken in het gebouw.” In technische contexten spreekt men ook wel van schokken wanneer er sprake is van een impulsaandoening of dynamische belasting.

In figuurlijke zin kan schokken ook verwijzen naar een emotionele reactie: “Het nieuws heeft velen geschokt.” Het voltooid deelwoord van het werkwoord is geschokt, bijvoorbeeld: “Het bericht heeft de bevolking geschokt.” In engineering en natuurwetenschappen wordt het begrip schok of schokken gebruikt om snelle, kortstondige krachten of trillingen te beschrijven die door constructies of systemen worden ondergaan.

Zie ook: schok, shock, schudden.