suikeralcoholen

Suikeralcoholen, ook wel polyolen genoemd, vormen een groep suikerachtige alcoholen die ontstaan door reductie van koolstofylgroepen in suikers. Ze komen van nature voor in sommige vruchten en zuivel, maar worden ook industriëel geproduceerd voor gebruik in voedsel, geneesmiddelen en cosmetica. In chemische termen zijn het koolhydraatafgeleiden met meerdere hydroxylgroepen.

Voorbeelden van suikeralcoholen zijn sorbitol (glucitol), mannitol, xylitol, erythritol en glycerol. Ze smaken zoet maar leveren doorgaans minder calorieën dan gewone suiker. De opname in de dunne darm verloopt trager en verschilt per stof, waardoor de bloedglucose- en insulinerespons vaak lager uitvalt dan bij sacharose. De calorische waarde varieert: erythritol levert bijna geen calorieën, sorbitol en xylitol leveren ongeveer 2–3 kcal per gram, en glycerol ligt hoger.

Toepassingen en eigenschappen: suikeralcoholen worden veel gebruikt als zoetstoffen in suikerarme producten zoals kauwgom, snoep, bakproducten en geneesmiddelen. Daarnaast dienen ze als vochtinbrengend middel (humectant) en stabilisator in verschillende producten. Vanwege hygroscopische eigenschappen dragen ze bij aan textuur en houdbaarheid.

Gezondheid en regulering: suikeralcoholen hebben minder invloed op de glycemische index dan suiker, maar dit is stofafhankelijk. Bij overmatig gebruik kunnen sorbitol, mannitol en andere polyolen laxatieve effecten en winderigheid veroorzaken. Ze zijn over het algemeen veilig bij normaal gebruik, maar individuele tolerantie kan variëren.

Natuur en productie: veel polyolen komen in kleine hoeveelheden van nature voor; commercieel gebruik gebeurt door hydrogenering van suikers of door andere chemische routes, gevolgd door zuivering.