Home

staatssteunregels

Staatssteunregels zijn regels die bepalen wanneer de overheid ondersteuning mag geven aan ondernemingen zonder de werking van de interne markt ongunstig te beïnvloeden. Voorbeelden van steun zijn directe subsidies, fiscale voordelen die beperkt aan een specifieke onderneming worden toegekend, garanties, goedkope leningen en andere vormen van staatsvoordeel.

In de Europese Unie zijn de staatssteunregels verankerd in de artikelen 107 tot en met 109 van

De beoordeling van staatssteun gebeurt aan de hand van criteria zoals het doel van algemeen belang, de

Typen vormen van toegestane of verboden staatssteun omvatten gerichte subsidies, fiscale faciliteiten, garanties en aandeelhoudersparticipaties die

In Nederland wordt toezicht op staatssteun gehandhaafd door de Autoriteit Consument & Markt (ACM) in samenwerking met

het
Verdrag
betreffende
de
werking
van
de
Europese
Unie
(VWEU).
De
Europese
Commissie
houdt
toezicht
op
staatssteun
en
kan
besluiten
nemen
over
toelaatbaarheid,
aanpassen
of
intrekking
van
steunmaatregelen.
Lidstaten
kunnen
bepaalde
regelingen
voorleggen
aan
de
Commissie
en
moeten
vaak
toestemming
hebben
voordat
zij
ze
uitvoeren.
noodzakelijkheid
en
evenredigheid
van
de
maatregel,
en
de
impact
op
concurrentie
en
handel
binnen
de
interne
markt.
De
regels
onderscheiden
maatregelen
die
tijdelijk
en
proportioneel
zijn
van
occasionele
of
breed
toepasbare
steun.
Er
bestaan
kaderregelingen
en
vereenvoudigde
routes,
zoals
de
Block
Exemption
Regulation
(BER)
en
de
De
minimis-regeling,
die
bepaalde
categorieën
of
bedragen
zonder
gedetailleerde
goedkeuringsprocedure
toestaan.
specifieke
bedrijven
bevoordelen.
Als
een
maatregel
onverenigbaar
wordt
geacht,
kan
de
Commissie
eisen
dat
de
subsidieverlener
de
steun
intrekt
of
terugvorderingen
met
rente
uitvoert.
EU-regelgeving.
De
regels
dienen
om
oneerlijke
concurrentie
te
voorkomen
en
een
gelijk
speelveld
binnen
de
EU
te
waarborgen.