sneeuwtellingen

Sneeuwtellingen is een term uit de meteorologie en hydrologie die verwijst naar het systematisch registreren en tellen van sneeuwval en aanverwante sneeuwparameters. Het omvat doorgaans het bijhouden van factoren zoals sneeuwvalhoeveelheid, sneeuwdiepte, de duur van sneeuwdek en de waterinhoud van de sneeuw, soms ook het aantal sneeuwvalevents per seizoen en de timing van het begin en het smelten.

Wat wordt gemeten en vastgelegd? Veelgebruikte variabelen zijn neerslag in water equivalent (de hoeveelheid water uit de sneeuw), sneeuwdiepte (in centimeters), de periode waarin sneeuw aanwezig is en het tijdstip van vorst- en dooiperiodes. Meetmethoden variëren van handmatige sneeuwmetingen met meetlatten en sneeuwputten tot automatische sensoren voor sneeuwdiepte en sneeuwtakkering, en van sneeuwpillowmetingen tot remote sensing via radar en satellieten. Data worden vaak aangevuld met modellering en historische archieven voor lange-termijntrends.

Methoden en standaarden richten zich op nauwkeurigheid, representativiteit en consistentie. Periodieke kwaliteitscontrole, standaardisatie van meetpunten en open data-uitwisseling zijn kenmerkend voor moderne sneeuwtellingen. Toepassingen omvatten waterbeheer en floodrisk-modellering, hydrologische voorspelling, klimaatonderzoek, natuur- en ecosysteemstudies en planning voor wintertoerisme.

Beperkingen bestaan uit ruimtelijke sparsiteit in bergachtige gebieden, variabiliteit door wind- en zoninvloeden, en mogelijke meetfouten door verenkeling van sneeuw. In recentere decennia zijn satellietgegevens en burgerwetenschap bredere bronnen van sneeuwtellingen gaan vormen, wat bijdraagt aan grotere dekking en langere tijdreeksen.