rouwtherapie

Rouwtherapie is een vorm van psychische zorg die zich richt op de verwerking van verlies en rouw. Het doel is mensen te helpen de emoties en gedachten die bij het verlies horen te herkennen, uiten en integreren in het dagelijks leven, zodat zij geleidelijk weer regie krijgen en een nieuw evenwicht kunnen vinden. Rouw kan optreden na het overlijden van een dierbare, maar ook na andere ingrijpende verliezen zoals een scheiding, arbeidsverlies of een ernstige ziekte bij zichzelf of iemand uit de omgeving.

De therapie kan individueel, in groepsverband of als gezinstherapie plaatsvinden en wordt uitgevoerd door professionals zoals psychologen, psychiaters, klinisch sociaal werkers of gespecialiseerde rouwbegeleiders. De setting kan variëren van ziekenhuizen en poliklinieken tot huisartsenpraktijken, ggz-instellingen of maatschappelijke organisaties.

Veel gebruikte benaderingen zijn onder meer ondersteunende gesprekstherapie, cognitieve gedragstherapie-gebaseerde interventies, psychodynamische of gezinsgerichte methoden en groepsbehandeling. Daarnaast kunnen rituelen, geheugenwerk en betekenisgerichte oefeningen helpen bij het herstellen van identiteit en toekomstperspectief.

Rouwtherapie is vooral aangewezen voor mensen die last houden van verstoorde of langdurige rouw, of die een verhoogd risico op depressie of functionerenproblemen vertonen. Onderzoek toont aan dat gerichte rouwbegeleiding symptomen kan verminderen en het dagelijks functioneren kan verbeteren; resultaten variëren en sommige mensen geven de voorkeur aan informele steun.

In de praktijk wordt rekening gehouden met cultuur, religie en persoonlijke waarden. Privacy en geïnformeerde toestemming zijn belangrijk, en verwijzing kan via huisarts, psycholoog of ggz. Het doel is geen snel verdwijning van verdriet, maar het mogelijk maken van aanpassing en aanvaarding naast rouw.