reconstructies

Reconstructies zijn pogingen om een eerdere toestand, gebeurtenis of proces opnieuw te schetsen op basis van beschikbare bewijzen, bronnen en modellen. Het begrip wordt in verschillende vakgebieden toegepast en kan zowel letterlijk als figuurlijk worden opgevat.

Historische reconstructies proberen een beeld te geven van het verleden door bronkritiek, artefacten en archeologische vondsten met elkaar te verbinden. Forensische reconstructies omvatten het reconstrueren van misdaadafloop en, bij gezichtsreconstructie, het geschatte uiterlijk van een persoon op basis van skeletmateriaal.

Biologische en paleontologische reconstructies brengen fossielen, verwantschappen en leefomgevingen in kaart, vaak door vergelijking met moderne soorten en onderzoek naar morfologie en functionaliteit. In de geneeskunde verwijzen reconstructies naar operatieve of chirurgische ingrepen die een vorm of functie herstellen.

Digitale reconstructies maken gebruik van 3D-modellering en medische beeldvorming (CT/MRI) of geologische data om representaties te genereren. Klimaat- en geologische reconstructies proberen stoffen en omstandigheden uit het verleden te reconstrueren op basis van proxy-gegevens zoals ijskernen, sedimenten en pollenanalyses.

Methodologisch uitgangspunt is dat reconstructies interpretaties blijven, afhankelijk van de kwaliteit van de gegevens en de aannames die worden gemaakt. Verantwoorde reconstructies documenteren aannames, geven onzekerheden aan en worden doorgaans beoordeeld door vakgenoten.

Beperkingen en debat: aannames kunnen de uitkomsten beïnvloeden en nieuwe ontdekkingen kunnen bestaande reconstructies veranderen. Het doel is geloofwaardige, reproduceerbare representaties te leveren, niet per se exacte reconstructies.

Zie ook: reconstructie, forensische reconstructie, gezichtsreconstructie, paleontologie, medische reconstructie.