Home

proprioceptieve

Proprioceptie, of proprioceptieve informatie, is het zintuiglijke systeem dat de positie en beweging van het eigen lichaam mogelijk maakt zonder visuele aanwijzingen. Het omvat zowel het gevoel van de stand van ledematen (positie) als het gevoel van beweging (kinesthesie). De informatie komt uit sensoren in spieren, pezen, gewrichten en huid, die signalen naar de hersenen sturen.

Belangrijke receptoren zijn spierspindels, die verandering in spierlengte detecteren; Golgi-tendonde-organen, die spanning en kracht meten; en

Proprioceptie speelt een cruciale rol bij motorische controle, balans en houding, en vormt de basis voor motorleren

Klinisch en in rehabilitatie is proprioceptie vaak relevant bij neuropathieën, ouderen, beroertes, hersenletsel en orthopedische letsels.

gewrichtsreceptoren
die
positie
en
houding
van
gewrichten
informeren.
De
signalen
reizen
via
ruggenmerg
en
hersenen
naar
onder
meer
de
kleine
hersenen
en
de
somatosensorische
cortex.
Proprioceptieve
informatie
wordt
geïntegreerd
met
visuele
en
vestibulaire
input,
zodat
bewegingen
gepland
en
gecontroleerd
kunnen
worden.
en
fijne
coordinatie.
Het
centrale
zenuwstelsel
gebruikt
interne
modellen
en
een
urente/feedback-mechanisme
om
bewegingen
nauwkeurig
af
te
stemmen.
Door
proprioceptieve
feedback
kan
men
handelingen
uitvoeren
zoals
lopen,
schrijven
of
een
object
oppakken,
zelfs
in
afwezigheid
van
zicht.
Tests
voor
proprioceptie
omvatten
meting
van
de
positie
van
een
ledemaat
en
detectie
van
passieve
bewegingen.
Behandeling
en
training
richten
zich
op
balans-
en
proprioceptieve
training,
oefentherapie
en
technieken
die
de
sensorische
integratie
verbeteren
om
functionele
prestaties
te
herwinnen
of
te
behouden.