opvallende

Opvallende is een Nederlandse bijvoeglijk naamwoordsvorm die conspicuous, opvallend of opmerkelijk betekent. Het beschrijft iets dat eruit springt, de aandacht trekt of zich onderscheidt van de omgeving, hetzij door uiterlijk, gedrag, of prestaties.

Herkomst en grammatica: Opvallende is de attributieve vorm van het bijvoeglijk naamwoord opvallend, afgeleid van het werkwoord opvallen (to stand out). In combinatie met een zelfstandig naamwoord komt de -e uitgang meestal na bepaalde en meervoudige betekenissen van het woord: een opvallende kleur, een opvallende fout, de opvallende kenmerken. Stateful kan de predicatieve vorm bovendien als opvallend zijn: De jurk is opvallend.

Gebruik en nuance: Opvallende kan neutraal worden gebruikt, maar roept vaak een oordeel op ten aanzien van iets dat buiten de norm valt. Het kan positief klinken (een opvallende prestatie) of neutraal/negatief (een opvallende fout), afhankelijk van de context en toon. In journalistiek en communicatie wordt het vaak ingezet om zaken die meteen de aandacht trekken te beschrijven.

Synoniemen en verwante termen: Synoniemen zijn opmerkelijk en merkwaardig; frappant is ook gangbaar maar kan iets sterker of formeler klinken. Het zelfstandige begrip van de eigenschap is opvallendheid (de staat of kwaliteit van opvallen).

Zie ook: opvallen, opmerkelijk, opvallendheid.

Voorbeelden:

- De opvallende kleur van de auto trok direct de aandacht.

- Haar prestaties waren opvallend gezien de omstandigheden.

- De opvallendheid van het interieur maakte het ruim en herkenbaar.