Home

nierbeschadiging

Nierbeschadiging is een verzamelnaam voor een vermindering van de nierfunctie of schade aan nierweefsel. De aandoening kan acuut optreden (acute nierbeschadiging, AKI) of chronisch zijn (nierbeschadiging of chronische nierziekte, CKD). AKI ontstaat meestal snel door een daling in de nierdoorbloeding, direct letsel of obstructie. CKD ontwikkelt zich geleidelijk en wordt vaak veroorzaakt door diabetes mellitus, hypertensie, glomerulonefritis of erfelijke aandoeningen zoals polycystische nierziekte. Risicofactoren zijn onder meer ouder worden, roken, obesitas en langdurig gebruik van nefrotoxische medicijnen.

Symptomen variëren en kunnen afwezig zijn in de vroege stadia. AKI kan leiden tot minder urineproductie, oedeem

Diagnose berust op bloed- en urineonderzoek. Belangrijkste parameters zijn serumcreatinine en de geschatte glomerulaire filtratiesnelheid (eGFR),

Behandeling is afhankelijk van oorzaak en aard. AKI vereist snelle behandeling van de onderliggende oorzaak, handhaving

of
kortademigheid;
CKD
geeft
vaak
hypertensie,
vermoeidheid
of
eetlustverlies,
en
bij
gevorderde
CKD
kunnen
uremie-symptomen
ontstaan.
urinealbumine/creatinine-ratio
en
beeldvorming
zoals
een
nierecho.
Soms
is
een
nierbiopsie
nodig
om
de
oorzaak
vast
te
stellen.
van
vocht-
en
elektrolytenbalans
en
ondersteuning
waar
nodig.
CKD-behandeling
richt
zich
op
bloeddruk-
en
bloedsuikercontrole,
beperking
van
eiwitinname
en
vermijden
van
nefrotoxe
middelen;
bij
gevorderde
CKD
kunnen
dialyse
of
niertransplantatie
nodig
zijn.