nierweefsel

Nierweefsel is het weefsel waaruit de nieren bestaan en vormt het parenchym van deze organen. Het bestaat uit nefronen, de functionele eenheden, en een ondersteunende stroma met bloedvaten en interstitiële cellen. Het nierparenchym is verdeeld in cortex en medulla. De nefronen filtreren bloed en produceren urine, terwijl de nieren ook belangrijke endocriene functies vervullen, zoals de productie van eritropoëtine en renine en de omzetting van vitamine D.

Elke nefron bevat een glomerulus en Bowman's kapsel, gevolgd door het proximale tubulus, de lus van Henle, het distale tubulus en het verzamelkanaal. Het capillairnetwerk omvat arteriolen en glomerulaire capillairen, met peritubulaire capillairen in de cortex en vasa recta in de medulla. De filtratiebarrière bestaat uit het endotheel van de glomerulus, de basale membraan en de voetprocessen van podocyten met slit diaphragms.

De hoofdtaak is filtratie van bloedplasma, gevolgd door selectieve reabsorptie van water, elektrolyten en nutriënten en secretie van afvalstoffen. Het uiteindelijke urinevolume wordt gevormd door de interactie tussen nefronen en verzamelkanalen. Endocriene functies omvatten renine, eritropoëtine en de omzetting van calcitriol (actieve vitamine D).

Histologisch onderzoek van nierweefsel beoordeelt structurele schade aan glomeruli, tubuli en interstitium en wordt ingezet bij aandoeningen zoals glomerulonefritis, tubulointerstitiële nefritis en chronische nierziekte. Biopsie en beeldvorming worden ondersteund door kleuringen zoals H&E en PAS om verschillende celtypen en matrix te identificeren.

Bij mensen bestaan naar schatting ongeveer één miljoen nefronen per nier. De verdeling tussen cortex en medulla en segmentale verschillen in nefron-type dragen bij aan de functionele specialisatie van de nier.