nekrotisch

Nekrotisch verwijst naar weefsel dat is overleden als gevolg van uitgebreide celdood door ernstige schade. Necrose ontstaat vaak door ischemie (gebrek aan bloedtoevoer), infectie, toxines, trauma of inflammatoire processen. In tegenstelling tot geprogrammeerde celdood (apoptose) is necrose doorgaans onvrijwillig en gaat gepaard met ontstekingsreacties. Het nekrotische weefsel kan leiden tot verlies van functie van het aangetaste gebied en kan een bron zijn van verdere complicaties zoals infectie.

Typen nekrose worden vaak histologisch onderscheiden. Coagulatieve necrose ontstaat meestal door ischemie in organen met strakke weefselarchitectuur en behoudt tijdelijk de structuur van het weefsel. Liquefactive necrose treedt op wanneer enzymatische afbraak het weefsel vernietigt, wat vaak voorkomt bij hersenweefsel of etterige ontstekingen. Caseous necrose is kenmerkend voor tuberculose en vertoont een misvormde, poederachtige structuur. Vetnecrose treft vetweefsel aan, bijvoorbeeld bij pancreatitis, en fibrinoïde necrose komt voor in bloedvaten bij sommige vasculitis-achtige aandoeningen.

Oorzaken van nekrose variëren van obstructie van bloedvaten en ernstige ischemie tot infectie, toxines en traumatische schade. Klinisch gezien impliceert aanwezigheid van necrotisch weefsel vaak een verhoogd risico op infectie en vertraagde genezing. Behandeling richt zich op het onderliggende probleem en op het verwijderen of debrideren van necrotisch weefsel, gevolgd door passende wondzorg en, indien nodig, antibiotica. De prognose hangt af van de oorzaak, de omvang en de snelheid van ingrijpen.