nalatigheden

Nalatigheden is het meervoud van nalatigheid, een begrip uit het Nederlands taalgebruik en recht dat verwijst naar handelen of nalaten met onvoldoende zorg, waardoor anderen schade of een risico lopen. Etymologie en betekenis: het woord nalatigheid komt van nalaten, wat betekenen 'achterwege laten' of 'niet doen', met de suffix -igheid als abstracte toestand. In de civiele wet spreekt men van nalatigheid wanneer iemand geen redelijke zorg betracht en daardoor schade veroorzaakt.

In het recht wordt nalatigheid vaak opgevat als onzorgvuldig handelen, waarbij sprake is van een zorgplicht die in acht genomen moet worden. Het begrip onderscheidt zich van opzettelijk handelen: bij nalatigheid gaat het om gebrek aan zorg, niet om voorbedacht kwaad. De beoordeling omvat doorgaans vier elementen: eis van zorgplicht, schending van die zorgplicht, causaal verband met de schade en de geleden schade zelf.

Toepassingsgebieden: in het verkeer, de gezondheidszorg en de bedrijfsvoering zijn duidelijke normen voor zorgvuldigheid vastgelegd. Een aansprakelijkheid kan volgen uit nalatigheid via een onrechtmatige daad of contractuele aansprakelijkheid; de hoogte van een schadevergoeding hangt af van de ernst van de nalatigheid en de veroorzaakte schade.

Hoewel sommige omstandigheden een beroep op verontschuldiging mogelijk maken (bijvoorbeeld tijdelijke onmogelijkheid of onvoorziene factoren), blijft nalatigheid een centraal begrip bij het bepalen van aansprakelijkheid en veiligheid.

Zie ook: onrechtmatige daad, zorgplicht, schuldaansprakelijkheid, productaansprakelijkheid, verkeersveiligheid.