middaglicht

Middaglicht, letterlijk “noon light” in het Nederlands, verwijst naar natuurlijk daglicht gedurende het middelste deel van de dag, meestal rond het tijdsvenster van ongeveer 11.00 tot 15.00 uur, wanneer de zon hoog aan de hemel staat.

Kwaliteit en variatie hangen af van het weer en de omgeving. Bij helder weer is het licht intens en richtinggevend, met korte schaduwen en een hoog contrast. De kleur kan neutraal tot licht koeler aanvoelen, afhankelijk van de atmosfeer en de temperatuur van het zonlicht. Bij bewolkt weer of wanneer er diffusie door ramen of plafonds is, wordt het licht diffuus en gelijkmatiger, waardoor minder contrast ontstaat.

In fotografiekunst en beeldende kunst wordt middaglicht vaak geanalyseerd vanwege de specifieke lichtrichting en het volume dat het aan voorwerpen geeft. Het kan de textuur en vorm van objecten benadrukken, maar ook scherpe schaduwen en overbelichte hooglichten veroorzaken. Daarom kiezen schilders en fotografen soms voor diffusiemateriaal, reflectoren of tijdstippen buiten het hoogtepunt van de middag om contrastrijke scènes te beheersen.

In architectuur en interieurontwerp beïnvloedt middaglicht de perceptie van ruimten en materialen. Het richtinggevende daglicht via vensters en daklichten kan de kleurweergave en sfeer van een ruimte bepalen en heeft invloed op keuzes bij schilderwerk, meubels en afwerking.

Samengevat is middaglicht een aanduiding voor het daglicht in het midden van de dag, met kenmerkende variaties afhankelijk van weersomstandigheden en omgeving, en met belangrijke implicaties voor kunst, fotografie en architectuur.