meteoren

Meteoren zijn de zichtbare lichtstrepen die ontstaan wanneer een meteoroïde de aardatmosfeer binnendringt en verbrandt door wrijving met de lucht. De gloeiende staart ontstaat doordat het object snelheden en wrijving omzet in warmte, waardoor het gas in de atmosfeer wordt geïoniseerd. Als de meteoor bijzonder helder is, wordt hij een bolide of vuurbol genoemd en kan hij fragmenteren of zelfs een explosie veroorzaken.

De oorsprong van meteoren varieert. Veel meteoren komen uit stofbanen van kometen of uit stukken die zijn losgekomen van asteroïden. Wanneer de aarde door zo’n stofbaan trekt, zien waarnemers vaak een toename van meteren, een meteorenzwerm. De meeste meteoren zijn sporadisch en kunnen overal aan de hemel verschijnen. Voor een zwerm is er meestal een radiant: het punt aan de hemel waar de meteoren ogenschijnlijk vandaan komen.

Observatie en kenmerken. Meteoren zijn vooral duidelijk bij weinig licht en weg van stadslicht. Ze hebben uiteenlopende kleuren, afhankelijk van de chemische samenstelling van het meteoroïde (bijvoorbeeld natriumoranje, magnesiumgroen, ijzergeel). De vluchtduur bedraagt meestal minder dan een seconde; bij grotere vuurkolken kan dit enkele seconden zijn.

Meteoriet. Soms overleven fragmenten de tocht door de atmosfeer en bereiken ze de aardbodem als meteorieten. Het verschil tussen meteoor, meteoroïde en meteoriet ligt in of het gaat om de lichtspoor, het object in de ruimte, of het gesteente op het oppervlak. Meteoren leveren belangrijke informatie op over de samenstelling en kosmische bronnen van kleine hemelobjecten.