membraansystemen
Membraansystemen verwijzen naar technologieën die gebruikmaken van semi-permeabele membranen om scheidingen uit te voeren. Een membraan laat bepaalde stoffen door terwijl andere achterblijven, waardoor permeaat en retentaat ontstaan. Membranen verschillen in poriegrootte en chemische interacties, waardoor ze geschikt zijn voor uiteenlopende processen, van filtratie tot gas- en vloeistofscheiding. Het voordeel ligt in compacte installaties, relatief lage energiebehoefte en doorgaans minder chemische toevoegingen in vergelijking met conventionele scheidingstechnieken.
Membranen worden toegepast in verschillende procesklassen: microfiltratie (MF), ultrafiltratie (UF), nanofiltratie (NF) en omgekeerde osmoses (RO)
Toepassingen omvatten drinkwater- en proceswaterbehandeling, zee- en brakwaterontzilting, verwijdering van zouten en microverontreinigingen uit waterstreams, en
Materialen en modules: membranen bestaan hoofdzakelijk uit polymeren (bijv. polyamide voor RO, PES, PVDF) of keramische
Economische en milieuaspecten: membranen kunnen water- en energie-efficiëntie verbeteren, maar vereisen investering, onderhoud en vervanging; concentratie-afvoer