klokkwaliteit

Klokkwaliteit verwijst naar de mate waarin een klok de tijd nauwkeurig en betrouwbaar weergeeft over relevante tijdsperioden. Het begrip omvat zowel de intrinsieke nauwkeurigheid van het gangwerk als de stabiliteit onder wisselende omstandigheden, de duurzaamheid van de constructie en de afwerking van het toestel.

Kloktypen spelen een belangrijke rol in de uiteindelijke klokkwaliteit. Mechanische klokken verbeteren hun kwaliteit door precisie in het mechanisme, nauwkeurige afstelling van het verzet en de balans, en hoogwaardige materialen. Kwartsklokken halen hoge nauwkeurigheid uit een kristaloscillator die elektronisch wordt geregeld. Atoomklokken leveren de hoogste stabiliteit en dienen als referentie in tijddistributie.

Factoren die klokkwaliteit beïnvloeden zijn onder meer ontwerp- en fabricagekwaliteit, slijtage en smering, temperatuur- en omgevingsinvloeden, schokken en voeding, plus regelmatige kalibratie en onderhoud.

Meet- en beoordelingscriteria variëren per toepassing. In horlogemakerij kan chronometer-certificatie een aanduiding zijn van hogere nauwkeurigheid. In laboratoria en industrie worden klokkwaliteit en tijdreferenties geëvalueerd op langetermijnstabiliteit, temperatuurcoëfficiënten en afwijkingen tegen een referentietijd. Praktisch komt klokkwaliteit vaak neer op de maximale afwijking per dag of per maand.

Betrokkenen in de sector zien klokkwaliteit als essentieel voor tijdmeting, wetenschappelijke metingen en betrouwbare tijdstempeling in systemen en netwerken.