kernruimtes

Kernruimtes is een term die in verschillende vakgebieden gebruikt wordt en verwijst doorgaans naar een verzameling elementen die door een transformatie of functie naar de neutrale waarde worden afgebeeld, of naar het beschermde uitvoeringsgebied van een besturingssysteem.

In de wiskunde, vooral in lineaire algebra, duidt de kernruimte (of nulruimte) van een lineaire afbeelding T: V → W de verzameling vectors v in V waarvoor T(v) = 0. De kernruimte is een deelruimte van V; haar dimensie wordt de nulliteit genoemd en staat in de rang-nuliteitstelling in relatie tot de rang van T. Kenmerken van kernruimtes omvatten sluiting onder optelling en scalaire vermenigvuldiging, en zij geven informatie over de oplosbaarheid en vrijheid in lineaire systemen en homogeniteit van vergelijkingen.

In computerwetenschap verwijst kernruimte naar de geheugen- en uitvoeringsruimte van de kernel van een besturingssysteem. Deze ruimte werkt in een hogere privilegeniveau (kernel- of supervisor-mode), bevat code en datastructuren voor procesbeheer, apparaatsturing, geheugenbeheer en systeemoproepen, en is afgeschermd van gebruikersruimte om stabiliteit en beveiliging te waarborgen. Onjuist beheer van kernelruimtes kan leiden tot systeeminstabiliteit of veiligheidsrisico’s.

De precieze betekenis hangt af van de context; in teksten over wiskunde spreekt men meestal van nulruimtes of kernruimtes, terwijl in IT de term kernelruimte gangbaar is.