homogeniteit

Homogeniteit is de eigenschap van een systeem dat uniform is wat betreft samenstelling en eigenschappen doorheen het geheel. Een homogeen voorwerp of materiaal heeft geen waarneembare scheiding in delen met andere eigenschappen. Het tegenovergestelde is heterogeniteit, waarbij verschillende delen verschillende samenstellingen of eigenschappen hebben.

In chemie en materialenkunde wordt gesproken van een homogeen mengsel wanneer de bestanddelen zich in één fase gemengd hebben en overal dezelfde concentratie vertonen. Voorbeelden zijn zout opgelost in water of een zuiver legering. Een heterogeen mengsel vertoont duidelijke fasen, zoals olie in water of zand en water.

In de wiskunde en statistiek verwijst homogeniteit naar wiskundige eigenschappen of verdelingen die uniform blijven onder bepaalde transformaties. Een functie f is homogeen van graad k als f(t x) = t^k f(x). In statistiek kan men spreken van homogeniteit van variances, of van homoscedasticiteit, wanneer de spreiding constant blijft over groepen.

In de natuurkunde en aardwetenschappen kan men spreken van een homogeen of isotroop medium wanneer de eigenschappen onafhankelijk zijn van positie en richting. Dit vergemakkelijkt modellering en berekeningen, maar veel systemen vertonen bij nader inzien heterogeniteit die gevolgen heeft voor gedrag en meting.