aardwetenschappen

Aardwetenschappen is het vakgebied dat de structuur, geschiedenis en dynamiek van de aarde bestudeert. Het omvat de fysische, chemische en biologische processen die zich in en op de planeet afspelen, en richt zich op de vaste aardkorst, de oceanen, de atmosfeer en het biosysteem. In de wetenschappelijke traditie onderscheiden aardwetenschappen zich van de levenswetenschappen door hun focus op niet-biologische processen en de combinatie van veldwerk, metingen en modellering.

Belangrijke subdisciplines zijn geologie, geofysica, geochemie, hydrologie, meteorologie en klimatologie, oceanografie, bodemkunde en geomorfologie. Elk veld onderzoekt respectievelijk gesteenten en structuren, de aardse fysische eigenschappen, chemische processen, water, weers- en klimaatprocessen, de oceanen, bodems en landschapsvorming.

De methoden van de aardwetenschappen bestaan uit veldwaarnemingen en monsternames, laboratoriumanalyses, geofysische metingen, remote sensing en computermodellen die veranderingen in tijd en ruimte simuleren.

Historisch gezien ontstonden de aardwetenschappen uit de natuurlijke historie en werd geologie in de negentiende eeuw een apart vakgebied; in de twintigste eeuw droeg de theorie van plate tectonics bij aan een geïntegreerde kijk op de aardkorst en haar dynamiek.

Toepassingen omvatten exploratie van mineralen en water, water- en bodembeheer, risicobeoordeling voor natuurrampen en klimaatonderzoek, en ondersteuning van beleid voor milieubescherming. Het veld is interdisciplinair en werkt nauw samen met engineering, milieuwetenschappen en ecologie. Wereldwijd bieden universiteiten en onderzoeksinstellingen opleidingen en programma's in aardwetenschappen.