geofysische

Geofysische informatie verwijst naar de tak van de aardwetenschappen die de fysische eigenschappen en processen van de Aarde en haar omgeving bestudeert. Geofysische onderzoeksmethoden meten fysieke velden zoals zwaartekracht, magnetische velden, seismische golven, elektrische eigenschappen en warmtegeleiding om zo de structuur, dynamiek en geschiedenis van de planeet te begrijpen. Het vakgebied bestrijkt zowel het vaste inwendig van de Aarde als haar oppervlaktetrekken, inclusief de oceanen en de atmosfeer.

Belangrijke deelgebieden zijn onder meer seismologie, gravimetrie en magnetometrie, en elektrische/magneto-elektrische methoden zoals resistiviteit- en magnetotellurische onderzoeken. Geodesie en satellietmetingen dragen bij aan het begrip van de vorm, beweging en zwaartekrachtsveld van de Aarde. Thermische geofysica onderzoekt warmtestromen en energiedistributie, wat relevant is voor geothermie en volcanologie. Geofysische technieken worden ook toegepast in borehole loggen, radar en lucht-/zeeradiobeoordelingen om ondergrondse structuren in kaart te brengen.

Methoden omvatten veldwerk, data-collectie en inverse modellering, tomografie en computergeautomatiseerde simulaties. Door het combineren van meerdere datasets kunnen geofysici betere beelden van de ondergrond en haar eigenschappen produceren. Toepassingen zijn onder meer exploratie van olie, gas en mineralen, hydrologisch onderzoek, civiel-technische ondergrondse evaluaties en monitoring van geohazards zoals aardbevingen, vulkanische activiteit en bodemdaling. Geofysische kennis ondersteunt ook klimaat- en milieuwetenschappen door het volgen van massaverschuivingen en veranderingen in het zwaartekrachtsveld.