interrelateren

Interrelateren is een Nederlands werkwoord dat in de praktijk betekent het vaststellen, analyseren of beschrijven van onderlinge relaties tussen elementen, factoren, variabelen of concepten binnen een systeem. Het doel is inzicht krijgen in hoe onderdelen elkaar beïnvloeden, afhankelijkheden vertonen of in samenhang veranderen. De term wordt vooral gebruikt in wetenschappelijk en technisch schrijven, maar is ook in beleids- en data-analyses terug te vinden. Voorbeelden zijn het interrelateren van demografische variabelen met economische uitkomsten of het koppelen van data uit verschillende bronnen om coherente conclusies te trekken.

De term is afgeleid van het voorvoegsel inter- (tussen, onderling) en het werkwoord relateren (in relatie brengen). Interrelateren benadrukt dan ook de onderlinge afhankelijkheden en wederzijdse beïnvloeding tussen meerdere onderdelen, in tegenstelling tot een eenzijdige relatie tussen twee elementen. Het impliceert vaak het gezichtspunt van systemen en netwerken, waar verschijnselen pas betekenis krijgen wanneer ze in relatie tot elkaar worden gezien.

Toepassingsgebieden van interrelateren zijn onder meer de sociale wetenschappen, systeemdenken, data-analyse en informatiebeheer. Praktisch kan het betekenen: variabelen met elkaar in verband brengen in multivariate analyses, concepten koppelen in een literatuurstudie, of gegevens uit diverse bronnen integreren voor een onderling consistente interpretatie. Let op: de term is vrij technisch en kan in minder formele teksten als omslachtig worden ervaren; in dagelijks taalgebruik gebruiken velen liever zinnen als “met elkaar in verband brengen” of “onderlinge relaties aangeven.”