fijnkorrelig

Fijnkorrelig is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt om een stof of materiaal te beschrijven dat grotendeels uit kleine korrels bestaat. Een fijnkorrelige textuur gaat gepaard met een zeer geringe deeltjesgrootte en een betrekkelijk uniforme verdeling van korreldiameters. Het begrip wordt mainly toegepast in vakgebieden zoals geologie, bodemkunde en materiaalkunde, waar de korrelgrootte van materialen invloed heeft op eigenschappen als waterdoorlatendheid, stabiliteit en transport.

Etymologie: samengesteld uit fijn (klein) + korrel (grain) + -ig (aanduiding van eigenschap). Het tegenovergestelde van fijnkorrelig is grofkorrelig of grofkorrelig, wat duidt op een predominante aanwezigheid van grotere korrels.

Toepassingen en context: in sedimentologie en bodemkunde verwijst fijnkorrelig meestal naar klei en silt, die kenmerken hebben van een hoge fijnheid in de deeltjesverdeling. Zand en grind worden doorgaans als grofkorrelig beschouwd. In industrie en materialenonderzoek kan de term ook slaan op poeders, poedervormen of granulaten met geringeeltjes, wat relevant is voor processen zoals mixing, filtratie en compressie.

Zie ook: grofkorrelig, zand, klei, silt, granulatie.

Notities: de exacte drempels tussen fijn en grof zijn contextafhankelijk en kunnen per vakgebied variëren. Het begrip fungeert vooral als descriptieve aanduiding van textuur en deeltjesgrootte, eerder dan als een rigide classificatie.