elektrolytenherstel

Elektrolytenherstel is het proces waarbij het lichaam de juiste balans van elektrolyten herstelt nadat deze ionen verloren zijn gegaan door vochtverlies, ziekte of medische behandeling. Elektrolyten zoals natrium, kalium, chloride, calcium en magnesium spelen een cruciale rol bij vochtbalans, zenuw- en spierfunctie, en zuur-base-evenwicht. Verlies kan optreden door diarree, braken, zwaar zweten, koorts of aandoeningen die de nierfunctie beïnvloeden.

Behandeling van elektrolytenverlies richt zich op het aanvullen van zowel vocht als elektrolyten. Bij milde tot matige dehydratie zonder ernstig klinisch ziektebeeld wordt vaak orale rehydratie toegepast. Orale rehydratieoplossingen bestaan uit water, elektrolyten en koolhydraten (meestal glucose) zodat de opname van vocht en natrium in de darmen verbetert. Hierbij is het doel om geleidelijk en regelmatig te drinken, zodat zout- en vochtbalans hersteld worden. Voor uitdroging met misselijkheid of braken kan kleine, frequente slokjes beter uitpakken.

In ernstige dehydratie, of wanneer mondeling herstel niet mogelijk is, wordt intraveneuze vloeistof toediening ingezet. Doorgaans worden isotone oplossingen gebruikt, zoals fysiologisch zout of Ringer’s lactaat, afhankelijk van de klinische situatie en elektrolytenstoornissen. Bij langdurig verlies en bij bepaalde aandoeningen kan aanvullende correctie van kalium, calcium of magnesium nodig zijn.

Monitoring is essentieel: vochtinname en urineproductie, gewicht, bloeddruk en laboratoriumwaarden voor natrium, kalium en bicarbonaat. Onjuiste balans kan leiden tot hyponatriëmie, hypernatriëmie, hypo- of hyperkaliëmie en vochtbelasting. Electrolytenherstel vereist afstemming op de individuele aandoening en wordt aanbevolen volgens lokale protocollen.