dagvaarding

Dagvaarding is een formeel schriftelijk document in het Nederlandse rechtsstelsel waarmee een partij wordt opgeroepen om voor de rechtbank te verschijnen en zich te verdedigen of een reactie te geven. Het markeert het formele begin van een gerechtelijke procedure.

In civiele zaken wordt de dagvaarding doorgaans opgesteld door de eiser of diens advocaat en in ontvangst genomen door een deurwaarder die deze oproep aan de dagvaarder levert. De dagvaarding bevat onder meer de rechtbank en de zaaknaam, de namen en adressen van de partijen, een samenvatting van de feiten en de juridische grondslag, het gevorderde rechtsmiddel of oordeel, de datum, tijd en plaats van de zitting, en de termijn waarbinnen de gedaagde schriftelijk of persoonlijk moet reageren. Tevens vermeldt zij welke gevolgen bestaan bij het niet verschijnen (veelal een verstekvonnis) en welke bewijsstukken bij de zitting moeten worden overgelegd. Vaak worden bijlagen met stukken toegevoegd.

In strafzaken kan een dagvaarding eveneens door het Openbaar Ministerie of de rechtbank worden uitgevaardigd en worden betekend door een deurwaarder of politie. Daarin staan de tenlastelegging, de datum en locatie van de zitting, en de eventuele sancties.

Effect en betekenis: de dagvaarding zet de procedure in gang; bij verschijning en verweer gaat de procedure verder. Bij niet-verschijnen kan de rechtbank een verstekvonnis uitschrijven, conform de toepasselijke wetgeving. De regels voor betekening en termijn zijn vastgelegd in de wet en kunnen per soort procedure variëren.