constructiviteit
Constructiviteit, ook wel constructiviteit genoemd, is de eigenschap of aanzet om constructief te handelen: gericht op wat kan worden gerealiseerd, op praktische oplossingen en op verbetering van situaties. In het dagelijks taalgebruik verwijst het naar een positieve, oplossingsgerichte houding en naar de vaardigheid om ideeën om te zetten in concrete acties.
In formele disciplines heeft constructiviteit specifieke betekenissen. In de wiskunde en logica duidt constructieve wiskunde en
In onderwijs en cognitieve psychologie verwijst constructiviteit naar constructivistische leeropvattingen, waarin leerlingen actief kennis opbouwen door
In communicatieve en managementcontexten beschrijft constructiviteit een houding die gericht is op probleemoplossing en verbetering, in
Etymologisch komt constructiviteit uit het Latijnse constructus en het Franse constructif; historisch is het verwant aan
Toepassingen van constructiviteit vinden plaats in wiskunde, informatica (bv. functionele programmeerparadigma’s en gestructureerde bewijsvoering), ontwerppraktijken, en
Zie ook: constructieve wiskunde, intuitionisme, constructieve logica, constructivisme, constructieve feedback.