broeistoffen

Broeistoffen zijn gassen in de aardatmosfeer die warmte-energie van de aarde absorberen en zo bijdragen aan het broeikaseffect. Ze houden een deel van de warmte vast in de lagere atmosfeer en nabijgelegen lagen, waardoor het wereldwijd warmer is dan zonder deze gassen. Waterdamp is het meest voorkomende broeistof, maar de belangrijkste langlevende stoffen die menselijk handelen versterken zijn kooldioxide (CO2), methaan (CH4), stikstofoxide (N2O) en fluorkoolwaterstoffen (zoals HFC’s, PFC’s en SF6). Troposferische ozon telt ook mee als een broeistof, terwijl waterdamp meer gekoppeld is aan de temperatuur dan aan directe emissies.

Bronnen en opname variëren per gas. CO2 komt vooral uit verbranding van fossiele brandstoffen en cementproductie; methaan ontstaat bij rijstcultuur, veeteelt, riool- en afvalwaterbehandeling; stikstofoxiden komen voort uit landbouwbeheer, industriële processen en verbranding; fluorhoudende gassen vinden hun weg in koel- en sensorapparatuur en productieprocessen. Sommige broeistoffen hebben lange levensduur in de atmosfeer en hoge potentie om warmte vast te houden, wat wordt uitgedrukt in hun globale warming potential (GWP) en berekeningen in CO2-equivalenten (CO2e).

Effecten van verhoogde broeistofconcentraties zijn onder meer hogere gemiddelde temperaturen, veranderingen in neerslagpatronen, smelten van ijskappen en zeespiegelstijging, en oceaanverzuring. Monitoring, internationale afspraken en nationale emissieregistraties ondersteunen het streven naar vermindering van broeistofemissies. Beleidscategorieën omvatten energietransitie, efficiëntie, transportdecarbonisatie, landbouwpraktijken en koolstofopvang en -opslag. Natuur kan ook CO2 opnemen, maar blijft een beperkte oplossing op lange termijn.

---