brandstofmenging

Brandstofmenging is het proces waarbij verschillende brandstoffen of brandstofcomponenten worden samengevoegd om gewenste eigenschappen te realiseren, zoals prestaties, emissies en naleving van regelgeving. Veelvoorkomende vormen zijn petrol/gasoline blends met ethanol (bijv. E10, E85) en dieselmengsels met biodiesel (bijv. B7, B20). Ook synthetische of additieven kunnen in mengsels worden opgenomen.

Bij menging worden eigenschappen zoals octaangetal, energiedichtheid, vluchtigheid, smering, cetaanwaarde en koude prestaties gemanaged. Ethanol verhoogt het octaangetal maar verlaagt de energiedichtheid; biodiesel kan de smering en het koude stromingsgedrag beïnvloeden. Additieven verbeteren detergentie, anticorrosie en stabiliteit. Mengsels worden vaak toegepast in raffinaderijen, terminals en bij tankstations, afhankelijk van de gewenste specificaties en markt.

Processen en normen: menging gebeurt in grootschalige installaties of op locatie volgens nationale en internationale normen. Voor benzine met ethanol gelden onder meer EN 228 en relevante ASTM-normen; voor diesel met biodiesel EN 590 en ASTM-equivalenten zoals D6751. Laboratorium- en veldtesten controleren kwaliteit, mengverhoudingen en opslagstabiliteit. Etikettering geeft het soort mengsel aan (bijv. E10, E85, B20).

Effecten en uitdagingen: menging beïnvloedt brandstofkwaliteit, verbruik en emissies. Ethanol heeft een lagere energiedichtheid en is hygroscopisch, wat wateropname en faseseparatie kan veroorzaken. Biodiesel kan invloed hebben op koude stroming en opslagmaterialen; beide kunnen eisen aan motorontwerp en leeftijd van componenten stellen. Oplopende mengingen vereisen vaak aanpassingen in regelgeving, logistiek en onderhoud.

Regulering en milieu: brandstofmengingen faciliteren de integratie van hernieuwbare brandstoffen en verminderen afhankelijkheid van fossiele brandstoffen, maar duurzaamheid van de gebruikte bronnen en compatibiliteit met voertuigen blijven aandachtspunten.