biosignaalien

Biosignaalien is een term die verwijst naar signalen die door biologische systemen worden geproduceerd en die hun toestand, activiteit of interacties weerspiegelen. Deze signals kunnen elektrisch, chemisch, optisch of mechanisch van aard zijn en worden in onderzoeks- en klinische context gemeten om dieper inzicht te krijgen in fysiologische processen. In het Nederlands wordt vaker gesproken van biosignalen (meervoud: biosignalen); de vorm biosignaalien is minder gebruikelijk en wordt hier als synoniem behandeld.

Typen biosignalen omvatten onder meer elektrische signalen zoals hersenactiviteit (elektro-encefalografie, EEG), hartslag en ritme (elektrocardiografie, ECG) en spieractiviteit (elektromyografie, EMG); chemische signalen zoals hormonen en metabolieten die in lichaamsvloeistoffen circuleren; en optische of mechanische signalen zoals bioluminescente patronen, bloedstroomgerelateerde signalen en mechanische bewegingen die door sensoren kunnen worden opgevangen. Biosignalen ontstaan op verschillende niveaus van organisatie en kunnen zowel in levende organismen als in weefsels en cellen worden gemeten.

Metingen en technologieën variëren van invasieve tot niet-invasieve methoden. Voorbeelden zijn EEG, ECG en EMG, evenals magneto-encefalografie (MEG), functionele near-infrared spectroscopy (fNIRS) en diverse draagbare biosensoren en wearables. Gegevensverwerking omvat filtratie, kenmerkenextractie en soms machine learning om patronen te herkennen.

Toepassingen van biosignalen zijn onder andere klinische diagnostiek, neurologische en cardiologische monitoring, revalidatie, neurotechnologie en sportwetenschap. Belangrijke uitdagingen zijn ruis en artefacten, inter-individuele variatie, privacy en de standaardisatie van meetpraktijken.