Home

authenticatieprotocols

Authenticatieprotocollen zijn procedures die gebruikt worden om de identiteit van een gebruiker, apparaat of service te bevestigen en om credentials veilig uit te wisselen. Ze vormen een essentieel onderdeel van informatiebeveiliging omdat zij impersonatie voorkomen en bepalen wie toegang heeft tot welke middelen. Authenticatie verschilt van autorisatie, dat de toegangsrechten bepaalt.

In de praktijk betreft een authenticatieprotocol doorgaans een interactie tussen cliënt en dienst of tussen cliënt

Veelvoorkomende categorieën omvatten: wachtwoordgebaseerde methoden en challenge-response, multi-factor technieken zoals TOTP/HOTP en WebAuthn/FIDO2, en token- of

Veiligheidsaspecten omvatten tegen phishing, herhalingsaanvallen, goede opslag en overdracht van credentials, PKI-beheer en interoperabiliteit tussen aanbieders.

Toepassingen zijn onder meer toegangscontrole tot bedrijfsnetwerken, clouddiensten, VPNs en web-API’s. Een doordachte selectie van authenticatieprotocollen

en
identiteitsprovider.
Bijdrage
van
credentials
kan
bestaan
uit
wachtwoorden,
certificaten
of
hardwaretokens;
vaak
wordt
een
challenge-response
gebruikt
en
worden
sessies
of
tokens
uitgegeven
die
later
door
de
dienst
geverifieerd
worden.
federatieve
systemen
zoals
OAuth
2.0
met
OpenID
Connect
en
SAML
2.0.
Certificaatgebaseerde
authenticatie
via
TLS
(mTLS)
wordt
veel
gezien
in
back-end-
en
VPN-omgevingen.
Kerberos,
RADIUS
en
TACACS+
komen
vooral
voor
in
bedrijfsnetwerken
voor
interne
toegang.
WebAuthn
en
FIDO2
leveren
phishingbestendige
opties
voor
eindgebruikers.
De
keuze
van
een
protocol
hangt
af
van
context,
vereisten
voor
enkelvoudige
aanmelding
(SSO),
infrastructuur
en
compatibiliteit
met
identiteitsproviders.
Periodiek
onderhoud,
up-to-date
cryptografie
en
logging
zijn
aanbevolen.
vereist
aandacht
voor
gebruiksgemak,
beveiligingsniveau
en
verantwoording.
Door
standaarden
te
volgen
verloopt
integratie
tussen
systemen
eenvoudiger
en
blijft
authenticatie
actueel
met
opkomende
dreigingen.