Authenticatie

Authenticatie is het proces waarbij een systeem vaststelt of iemand of iets is wie of wat het beweert te zijn. Het vormt de basis van toegangscontrole en onderscheidt zich van autorisatie, waarbij wordt vastgesteld welke acties of bronnen iemand mag benaderen.

Authenticatie gebeurt doorgaans via drie basiscategorieën van factoren: kennis (iets wat iemand weet, zoals een wachtwoord of pincode), bezit (iets wat iemand heeft, zoals een token, smartcard of een mobiele telefoon met een authenticator-app) en inherentie (iets wat iemand is, zoals biometrische kenmerken). Locatie, tijdstip en gedrag kunnen als aanvullende signalen dienen.

Veelgebruikte vormen zijn wachtwoorden, biometrische gegevens, hardware- of softwaretokens en certificaten. Moderne systemen gebruiken vaak multi-factor authenticatie (MFA), waarbij twee of meer factoren worden gecombineerd. In online omgevingen spelen standaarden en protocollen zoals OAuth 2.0, OpenID Connect en SAML een rol bij het identificeren van gebruikers aan een dienst.

Uitdagingen omvatten zwakke wachtwoorden, phishing, man-in-the-middleaanvallen en replay-aanvallen. Beveiligingsmaatregelen omvatten sterke wachtwoordpraktijken, hashing en salting van opgeslagen wachtwoorden, MFA, regelmatig beheer van toegangsrechten en het adoptie van risicogebaseerde authenticatie.

Toepassingsgebieden zijn onder meer bedrijfsnetwerken, web- en clouddiensten, mobiele apps en IoT. Met toenemende nadruk op afstand werken en cloudservices groeit de vraag naar robuuste authenticatie en centraal beheer van identiteiten.