replayaanvallen

Replayaanvallen, ook wel replay attacks genoemd, zijn een vorm van cyberdreiging waarbij een geldig bericht dat eerder tussen twee partijen is uitgewisseld, later opnieuw wordt verzonden met de bedoeling ongeautoriseerde handelingen uit te voeren of toegang te verkrijgen. De aanval is vooral mogelijk wanneer de versheid van berichten niet adequaat wordt gegarandeerd.

Bij een replayaanval onderschept een aanvaller een authentiserend bericht, een sessie-initiaties of een transactie en slaat dit op. Zonder maatregelen die de versheid controleren, kan de aanvaller het bericht later opnieuw naar de ontvanger sturen, waardoor een legitieme actie opnieuw kan plaatsvinden, alsof deze door de rechtmatige partij is uitgevoerd.

Veelvoorkomende toepassingsgebieden zijn netwerkcommunicatie, authenticatieprotocollen, betaal- en kaartsystemen en RFID/NFC-technologie. Voorbeelden zijn het opvangen van een inlogverzoek en het bijbehorende antwoord om die informatie later te herhalen, een betalingstoewijzing die als duplicaat wordt uitgevoerd, of een reeds uitgezonden kaarttransactie die bij een andere sessie opnieuw wordt uitgevoerd.

Preventie en mitigatie omvatten mechanismen die versheid garanderen, zoals het gebruik van nonces of challenges, timestamps en eenmalige tokens die aan elk bericht worden toegevoegd en bij ontvangst worden geverifieerd. Daarnaast helpen sessiebinding, cryptografische integriteit (MAC of digitale handtekening) en het beperken van herhalingen via tijdvensters of sequentienummers. In netwerkprotocollen zoals TLS en IPsec bestaan anti-replay-technieken, en in RFID-systemen worden rolling codes toegepast.