Zanddeeg

Zanddeeg is een kort deeg dat in de Nederlandse en Vlaamse banketbakkerij wordt gebruikt voor knapperige koekjes en dunne taartbodems. De naam verwijst naar de zandachtige, kruimelige textuur die ontstond doordat het deeg niet lang hoeft te worden gekneed; het droogt snel en wordt soms als kwetsbaar ervaren. Het deeg levert na het bakken een lichte, boterachtige kruim die niet elastisch is.

De samenstelling bestaat meestal uit boter, suiker en bloem, met soms een eierdooier, een snuf zout en vanille voor smaak. Soms worden maïzena of amandelpoeder toegevoegd om de textuur extra fijn en kruimelig te maken. Verhoudingen variëren, maar het doel is een deeg dat eenvoudig samenkomt en na koeling licht breekbaar blijft. Het deeg wordt kortgemengd tot een samenhangende bol, in de koelkast gekoeld en daarna uitgerold of met de hand in vorm gebracht.

Zanddeeg wordt veel gebruikt voor zandkoekjes en zandtaarten. De korst of het deeg heeft doorgaans een subtiele zoetheid en een knapperige, boterachtige structuur. Het deeg kan worden gevuld of belegd met fruit, noten of room, afhankelijk van het recept. Variaties bestaan uit extra smaakmakers zoals citroen- of sinaasappelschil, amandel of kaneel.

Bereiding en opslag: na bereiding moet zanddeeg koelen voordat het wordt uitgerold. Het koele rustpunt helpt om het deeg snij- en krimpbestendig te maken tijdens het bakken. Zanddeeg kan in de koelkast enkele dagen worden bewaard en in de vriezer langere tijd worden ingevroren. Het behoudt dan zijn textuur bij ontdooien.